Łaziki marsjańskie i ich współkonstruktor – Szymon Dzwończyk

Notatki

Szymon Dzwończyk od 2012 roku zajmuje się konstruowaniem robotów do zastosowania w trudnych warunkach. Jako student Politechniki Wrocławskiej prowadził koło naukowe Off-Road, które z Projektem Scorpio wygrywało międzynarodowe zawody łazików marsjańskich (University Rover Challenge, European Rover Challenge). Wraz ze znajomymi z uczelni założył start-up i skonstruował łazik Leo Rover (wcześniej Turtle Rover) – pojazd łączący amatorską robotykę z profesjonalnymi konstrukcjami. Leo Rover stał się wiodącą platformą do łatwego prototypowania systemów robotycznych, które mają zastosowanie wszędzie tam, gdzie praca człowieka jest uciążliwa lub wręcz niebezpieczna. Czterokołowe, zdalnie sterowane pojazdy z Wrocławia, zaprojektowane do pracy w każdych warunkach, są używane przez ponad 300 jednostek badawczych na świecie, m.in. NASA, Uniwersytet w Bristolu, Uniwersytet w Bazylei, Uniwersytet w Melbourne, Uniwersytet im. Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Z łazików tych korzystają również firmy, takie jak Ericsson, Nokia, Seagate czy Airbus. Od 2019 roku, Szymon Dzwończyk jest także głównym sędzią European Rover Challenge Remote Edition, konkursu studenckiego, w ramach którego co roku zespoły ze wszystkich kontynentów zdalnie programują roboty Leo Rover w celu wykonania zadania nawigacyjnego na jednym z największych symulowanych pól marsjańskich na świecie.